Icon Arrow Icon Arrow back Icon Quote Icon Close Icon Enlarge Icon Calendar Icon Currency Icon Clock Icon Location Icon List Icon Shield Icon Chevron Icon Attachment Icon Download star icon-hat icon-tools
Artikel Werknemers

"Al moeten we 26 zijpaden bewandelen, we doen het!"

Een overschot aan medewerkers, je kunt het je bijna niet meer voorstellen. Toch was dat de situatie in 2014. De sector stond aan de vooravond van de transitie waarin taken aan de gemeenten werden overgedragen en er fors bezuinigd werd. Het gevolg: reorganisaties en grote groepen medewerkers die boventallig raakten. In Gelderland bundelde een groep bestuurders de krachten en startte de Werkgeverij. Programmamanager van het eerste uur, Nicolette Horn, vertelt over de geleerde lessen.

Nicolette Horn - Blijf voor de Jeugd

In een drieluik vertellen verschillende betrokkenen elk vanuit hun eigen perspectief over De Werkgeverij, een samenwerking van elf organisaties die werk, mensen en kennis delen. Hr-adviseur Dominique Rijnders (Entrea Lindenhout) en jeugdhulpprofessional Suzanne Krul zijn ook geïnterviewd. 

"In 2014 zaten alle jeugdhulporganisaties in dezelfde situatie. Eén ding was zeker: het werk verdwijnt niet, maar het verschuift wel’, zegt Nicolette. Ze gaat verder: ‘Daarom zei de bestuurder van Lindenhout: laten we kijken hoe we medewerkers kunnen behouden voor onze regio en voor de sector. In no time had ze een flink aantal bestuurders van organisaties om zich heen verzameld om daarover mee te denken."

‘Dit moet je regionaal aanpakken’

"Brancheorganisatie Jeugdzorg Nederland en FNV spraken over het ontwikkelen van een landelijke poule voor boventallige medewerkers. Goed initiatief, maar wij dachten: dit moet je regionaal doen en breder dan jeugdzorg. Anders is zo’n poule veel te smal. Maar er was meer. We wilden een appèl doen op de werkgevers om goed voor al hun medewerkers te zorgen en niet alleen voor de mensen die boventallig waren verklaard. Want een poule van boventalligen: daar wil niemand in zitten en geen werkgever uit putten."

"Het was een lastige tijd. Medewerkers dachten: als ik laat merken dat ik weg wil, vlieg ik er bij de volgende reorganisatie meteen uit. Van de bonden mochten we niet over ontslag praten en de bestuurders hadden koudwatervrees. Zij waren bang om hun beste mensen kwijt te raken aan de andere organisaties en hadden vragen over arbeidsrechtelijke zaken als: wat als er een medewerker met vijfentwintig dienstjaren bij mij komt en boventallig raakt?"

Zo eenvoudig mogelijk met een aantal spelregels

"Tot we concludeerden: zo schiet het echt niet op! Hoe kunnen we over de schaduw van de eigen organisatie heenstappen, ruimte geven aan elkaars standpunten en lef hebben om samen de grenzen op te zoeken. Dus spraken we af: we bepalen alleen een aantal spelregels en houden het verder zo eenvoudig mogelijk. Zo kwam er een sociaal convenant met daarin zaken als behoud van het recht op transitievergoeding voor boventalligen bij detachering en van een vaste aanstelling. En de vakbonden hebben hun achterban aangeschreven, dat gaf vertrouwen.

We houden vast aan ons doel, maar zijn flexibel"

’Van het aantal organisaties waarmee we in 2014 de verkenning startten, krabbelden er een aantal terug. Uiteindelijk zijn we verdergegaan met tien organisaties die elkaar vertrouwden. Met de vakbonden hebben we toegewerkt naar een sociaal convenant en op 30 januari 2017 hebben de bestuurders de samenwerkingsovereenkomst en het sociaal convenant getekend.  Sindsdien is de Werkgeverij een feit.’

Veel meer eigenaarschap

’Het eerste jaar hebben we zeven matches gemaakt tussen beschikbare medewerkers en een werkgever. Niet al te best. Natuurlijk zijn er allerlei redenen te bedenken, zoals de arbeidsmarkt die heel snel kantelde. Maar het gebrek aan eigenaarschap in de organisaties was de voornaamste’, vertelt Nicolette. ‘Na het tekenen van het convenant dacht iedereen: klus geklaard en keek vervolgens naar de projectleider. Maar het kan alleen slagen als iedereen zich verantwoordelijk voelt en zich volledig inzet. Toen de projectleider na een jaar vertrok heb ik een team met contactpersonen van de aangesloten werkgevers bij elkaar gebracht. Samen vormen zij een team. Sindsdien is er veel meer eigenaarschap.“

’We hebben niet de illusie dat we het hele arbeidsmarktprobleem kunnen oplossen. Het tekort is veel te groot. Op dit moment zijn elf werkgevers uit het sociaal domein aangesloten. We delen werk, talent en scholing met elkaar. Per jaar maken we zo’n vijftig tot zestig matches. We tellen niet alles dus waarschijnlijk zijn er veel meer mensen die bewegen tussen de organisaties. Maar ik vind dat best behoorlijk.’

’Natuurlijk zijn er nog dingen die beter kunnen. Het delen van interne scholing blijkt lastig vanwege andere samenwerkingsverbanden en interne, praktische hobbels. Ook de verbinding met de lijnmanagers blijft een uitdaging. Zij zetten de deur niet wagenwijd open, want zij moeten het rooster van morgen gewoon rond zien te krijgen. En dat snap ik, daar hebben we nog wat te doen. Wij houden vast aan ons doel, maar zijn heel flexibel.

Zo zijn we samen met CNV Zorg en Welzijn en vijf werkgevers van de Werkgeverij een proeftuin Regionaal Collectief Werkgeverschap gestart. Daarin werken we toe naar het gelijktijdig of direct opvolgend kunnen inzetten van je talent bij meerdere werkgevers vanuit één arbeidsovereenkomst. Al moeten we zesentwintig zijpaden bewandelen om ons doel te bereiken, we doen het. Daar ben ik trots op!’

Tips

Gouden basisingrediënten voor succes

Wat andere regio’s kunnen leren van de Werkgeverij:

  • zorg ervoor dat de deelnemende organisaties elkaar vertrouwen, want je moet elkaar dingen gunnen;
  • betrek organisaties uit sectoren die voldoende verschillen, maar niet te veel;
  • maak het niet te groot; spreek een aantal spelregels af en hou het verder zo eenvoudig mogelijk;
  • vind elkaar op een aantal thema’s en start gewoon;
  • zorg voor eigenaarschap en actieve participatie;
  • betrek medewerkers en vakbonden vóór je alles juridisch en arbeidsrechtelijk hebt geregeld.

Vanuit het thema Blijf voor de Jeugd bundelen we kennis, kansen, tools en ervaringsverhalen met als doel om jeugdhulpprofessionals te behouden voor de sector.

Blijf voor de Jeugd is een onderdeel van het programma Jeugdhulp. Alles in het werk. Met dit programma wil Jeugdzorg werkt! werken aan een sterke arbeidsmarkt door te versterken wat werkt.

'Jeugdhulp. Alles in het werk' wordt ondersteund met een bijdrage van de ministeries van Volksgezondheid, Welzijn en Sport (VWS) en Justitie en Veiligheid (JenV).

Overzicht Blijf voor de Jeugd

Jeugdhulp. Alles in het werk

Matthijs Laurs - programmaleider

Meer weten? Neem contact op!

Jeugdhulp. Alles in het werk!

Meer weten? Neem contact op!