“Inmiddels ben ik al 17 jaar werkzaam als Jeugdbeschermer bij Bureau Jeugdzorg Limburg en geef ik trainingen over allerlei onderwerpen die met het werkveld te maken hebben. Daarnaast ben ik Ambassadeur Jeugd geworden om mijn stem als de professional te laten horen binnen het jeugddomein, landelijke beleidstafels of de politiek. Ik ben dit vak gaan doen om een verschil te kunnen maken voor kwetsbare kinderen en hun gezinnen.

Ik ga na een werkdag met een voldaan gevoel naar huis als kinderen en hun ouders aangeven zich gehoord te voelen en ze weer vertrouwen op hun eigen kracht. Ik vind het bijzonder om telkens weer te ervaren hoe veerkrachtig en flexibel kinderen zijn. Of wanneer het lukt om samen met andere hulpverleners out of de box te denken om tot een passende oplossing te komen voor een gezin. Want voor geen enkel probleem is een standaard oplossing, alles is maatwerk.

Jeugdhulp en het werken met kinderen en gezinnen is mijn passie (ik zeg weleens: het is mijn ‘way of life’). Samen met kinderen, ouders, ketenpartners zoeken naar mogelijkheden om een bepaalde situatie te veranderen. Ik vind het belangrijk om te werken vanuit mijn hart, oprecht te luisteren, nieuwsgierig zijn, maar ook het lef hebben om buiten de lijntjes te durven kleuren.

Het mooiste compliment dat ik ooit heb gekregen was: “Door jou voelen we ons weer mens, je hebt naar ons geluisterd en ons niet veroordeelt”. Dit compliment heeft me ook diep geraakt. Want dan realiseer ik me dat we als hulpverleners nog veel kunnen leren, zodat mensen onze hulp in de toekomst anders ervaren en ze zich niet veroordeeld voelen als ‘dader’.

Het belangrijkste is wanneer kinderen en gezinnen na een intensieve periode van samenwerken, weer op hun eigen kracht en hun eigen manier verder kunnen met hun leven, op hun eigen manier en op hun eigen tempo.

Wat ik ook heel prettig vind is de afwisseling in het werk, de uitdagingen die op je pad komen, het netwerken met andere organisaties en hulpverleners en het leren van en met elkaar. En daarmee bedoel ik niet alleen hulpverleners onderling, ik leer ook van ieder gezin weer iets, want ieder mens is uniek.

Ik vind het zo jammer en funest voor onze sector, dat er veel ervaren professionals vertrekken of overwegen te vertrekken en dat er minder instroom is. Door personeelstekort en bezuinigingen loopt de werkdruk nog verder op.

Professionals, werkgevers en overheid, moeten daarom samen zorgen voor een inspirerende werkomgeving, waar je je met plezier wil gaan werken en je vooral nog jaren wil blijven werken. Van belang is om in te spelen op de verschillende levensfases en behoeftes van de professional.

De grootste uitdaging voor het thema ‘Blijf voor de jeugd’ is professionals opnieuw enthousiasmeren en inspireren voor ons vak.

En verder zou ik vooral wensen dat het slechte imago van de jeugdzorg gaat veranderen. En dit is een uitdaging voor professionals , organisaties maar ook voor kinderen en ouders. Meer begrip, samenwerking en verbinding met respect voor ieders eigenheid.

Waar ik over een jaar hoop te staan, samen met de projectgroep? Dat we nog duidelijker in beeld hebben wat werkzame elementen zijn om mensen te behouden voor ons vak.”