Hoe kwam je op het idee om jullie eigen vacatures op het intranet van Juzt te plaatsen?
‘In onze regio was Juzt altijd een grote organisatie op het gebied van specialistische jeugdhulp. Zij waren in die tijd regelmatig in het nieuws met betrekking tot financiële problemen en re-organisaties. Toen bleek dat de financiële problemen zo groot waren dat faillissement dreigde, ben ik naar mijn directie gegaan: ‘Kunnen we hier niet iets mee?’. Ik dacht bijvoorbeeld aan het deels overnemen van hun zorgaanbod, want mocht er een faillissement komen dan zouden er in de regio meer zorgvragen bij komen. Maar ook op personeelsgebied: er werkten goede jeugdzorgprofessionals bij Juzt en wij hadden vacatures openstaan. Het leek mij dus een goed idee om daarin de verbinding te zoeken. Toevallig had onze toenmalige directeur vroeger bij Juzt gewerkt en bracht me in contact met hun HR-adviseur. En zo is het balletje gaan rollen en stonden onze vacatures al snel op hun intranet.’

Hoeveel mensen van Juzt hebben jullie aan Asendo weten te binden?
‘Of ze via het intranet zijn gekomen weet ik niet, maar in ieder geval hebben we drie medewerkers (gehad) met een eerdere loopbaan bij deze organisatie. We hebben wel met elkaar afgesproken dat het alleen over de werving van jeugdzorgwerkers B, C en D zou gaan. We hebben deze afspraak overigens niet vastgelegd in een contract, maar het was gewoon een goede afspraak uit vertrouwen.’

Kan je deze aanpak andere organisaties ook aanraden?
‘Ja, zeker. Maar dit zou eigenlijk veel breder getrokken moeten worden. Dus ik zou niet alleen dit soort samenwerkingen zoeken met noodlijdende organisaties, maar bij veel meer organisaties. Met meer werkgevers in de regio kan je bijvoorbeeld samen een soort gezamenlijke afspraak maken over het maken van een loopbaanpad voor je medewerkers. Ik vind dat goed werkgeverschap niet alleen betekent dat je je medewerkers behoud voor je eigen organisatie. Maar het is juist belangrijk om ook over de grenzen van je eigen organisatie heen te kijken: waar komt een bepaalde medewerker beter tot zijn of haar recht? Medewerkers kan je op die manier wél behouden voor de jeugdhulp, maar misschien niet in je eigen organisatie. Om dat te realiseren heb je wel een hele goede samenwerking met elkaar nodig.’

Hebben jullie een gezamenlijk HR-overleg in de regio om over dit soort onderwerpen te praten?
‘Ja, via Transvorm (samenwerkingsverband van werkgevers in de sector zorg en welzijn in Noord-Brabant, red.) komen we eens in de zoveel tijd bij elkaar, maar het netwerk waar ik aan deelneem staat nog een beetje in de kinderschoenen. Ik denk dat we bijvoorbeeld op het gebied van scholing heel goed zouden kunnen samenwerken. Asendo is een relatief kleine organisatie met 50 medewerkers en we hebben een klein intern scholingsprogramma. Wij kunnen onze medewerkers op dit moment maximaal twee jaar interne scholing bieden, waarna we extern moeten gaan kijken. Ik denk dat het bijvoorbeeld mooi zou zijn als we gebruik kunnen maken van elkaars scholingsaanbod.’

Welke eigenschappen van jou zorgen ervoor dat je je werk goed kan doen?
‘Ik denk vaak out of the box en zoek snel de samenwerking met anderen op. Omdat Asendo een relatief kleine organisatie is, heb ik korte lijntjes met de directie. Dat maakt het natuurlijk ook makkelijker om ideeën te bespreken. Grotere organisaties zijn wat dat betreft veel logger. En natuurlijk heb je ook lef nodig om bepaalde acties te kunnen ondernemen. Niet meteen ‘nee’ zeggen als iets onhaalbaar lijkt. Altijd het gesprek aangaan en kijken naar mogelijkheden. Dat zit zeker in mijn karakter en neem ik dus ook mee naar m’n werk.’

Hoe is het om als uitvoerend professional en personeelsadviseur te werken in één organisatie?
‘In 95% van de gevallen is het een groot voordeel. Het helpt enorm om vanuit ervaring te weten hoe het is om in het primaire proces te werken. En om bijvoorbeeld te kunnen inschatten of een sollicitant geschikt is voor een bepaalde functie. Maar soms is er ook een spanningsveld, bijvoorbeeld als het gaat over de uitvoering van het verzuimbeleid. Daarom ben ik als personeelsadviseur enkel op beleidsmatig gebied betrokken bij het verzuimbeleid en niet in de uitvoering. In intervisiegroepjes als jeugdzorgwerker zet ik uiteraard m’n hr-pet af, maar ik kan me voorstellen dat dit bij sommige onderwerpen toch lastig kan zijn voor collega’s.’ We hebben dit proberen op te lossen door het bespreekbaar te maken en ook de ruimte te laten om individueel dingen te bespreken tijdens individuele gesprekken met de praktijkbegeleider.’

Op welke manier draag jij bij aan het thema ‘Blijf voor de jeugd’?
‘Perspectief bieden aan medewerkers en altijd bedenken: hoe kan het wél? Wat kunnen we doen om je werk aantrekkelijker te maken? Is het de taakinhoud, kunnen we daarin iets betekenen? Dus: de goede vragen stellen en kijken naar de mogelijkheden. Zo heeft Asendo veel medewerkers die naast hun functie een neventaak hebben om zo optimaal gebruik te maken van de talenten en kwaliteiten van medewerkers. Denk hierbij aan een medewerker kwaliteit, communicatie, aanmeldteam, inwerken, stagebegeleiding etc.’

Wat heb jij zelf gedaan om behouden te blijven voor de jeugd?
‘Ik ben vrij ambitieus. Daarom kijk ik steeds naar manieren waarop ik me kan ontwikkelen en verdiepen. Ik vind het ambulante werk heel leuk, maar weet niet of ik dit de komende 35 jaar wil blijven doen, dus ben ik gaan nadenken wat ik nog meer interessant vind en of ik eventueel een combinatie kon maken. Toen ik bij m’n leidinggevende aangaf dat ik geïnteresseerd was in HR en heb gemotiveerd waarom het een toevoeging was voor mijzelf en de organisatie, hebben we besloten dat ik daarin een opleiding kon volgen. Op die manier bleef ik zelf gemotiveerd, kreeg ik een nieuwe uitdaging en kon ik met vernieuwde kennis en expertise ons personeelsbeleid tot een hoger niveau tillen. De jeugdhulp vind ik een boeiende sector, dus als het aan mij ligt blijf ik daar nog wel een tijdje. ’

Wat is jouw gouden tip om behouden te blijven voor de jeugd?
‘Blijf jezelf ontwikkelen en ga met je organisatie in gesprek als je het gevoel hebt dat je huidige werkzaamheden niet helemaal passen: er zijn zóveel mogelijkheden binnen de jeugdhulp.’