De WZW (Werkgeversorganisatie Zorg en Welzijn) wilde een imagocampagne voor het werken in jeugdzorg, maar dat zag jij anders, toch?
‘Klopt, ja. Vanuit het bestuurdersoverleg jeugdzorgorganisaties van de WZW werd een groep jeugdprofessionals bevraagd over verschillende thema’s. Als jeugdbeschermer en Ambassadeur Jeugd wilde ik daar graag aan meewerken. Om meer nieuwe medewerkers te werven voor de jeugdzorg werd in eerste instantie gedacht aan een soort imagocampagne om het werken in de jeugdzorg aantrekkelijker te maken. Maar ik vond al snel, samen met andere jeugdprofessionals, dat daar het mes in moest.’

Waarom dan?
‘Als je het als een imagocampagne gaat neerzetten, dan benader je het heel marketingtechnisch. Maar het gaat niet om imago, het gaat om behoud. Eigenlijk pleit ik ervoor dat medewerkers die net komen kijken in de jeugdzorg, eerst een jaar de tijd krijgen om onder professionele begeleiding toe te werken naar een functie die bij hun identiteit past. Want als mensen vanuit hun waarden werken, blijven ze veel langer behouden voor de jeugdzorg. Daar ben ik echt van overtuigd. Met alleen een focus op rol en taken verlies je mensen.’

Welke rol kan het onderwijs daarin spelen?
‘Ik geloof niet dat alleen het voltooien van een 4-jarige studie voldoende is voor de best rauwe praktijk. Een soort overgangsfase van 1 of 2 jaar zou prachtig zijn, waarin de nieuwe medewerkers nog regelmatig studiedagen hebben en kunnen ontdekken wat bij hun past. Vergeet niet dat hogescholen ook kunnen profiteren van de kennis van organisaties, dus het werkt twee kanten op. Het zou mooi zijn om die samenwerking te intensiveren, want dat is nu nog te abstract.’

Wat kunnen beginnende jeugdprofessionals nog meer doen?
‘Ik denk dat het ook super helpend kan zijn als medewerkers uit de jeugdzorgorganisaties in onze regio elkaar makkelijker weten te vinden. Daardoor leg je sneller contact en kan je beter verkennen welke functie en organisatie het beste bij jou past. Op mijn manier probeer ik bijvoorbeeld goede praktijkvoorbeelden uit andere jeugdzorgorganisaties een podium te bieden door erover te schrijven in een blog. Of verhalen te delen via m’n sociale media. Zo laat ik mijn volgers ook kennismaken met andere organisaties en hun aanpak en dat wordt gewaardeerd. Dat ik Ambassadeur Jeugd ben geworden was een logische stap. Ik vind echt dat meer jeugdprofessionals moeten opstaan. Wij zijn de mensen die het moeten doen en dat vraagt om autonomie.’

Wat kunnen organisaties beter doen als het gaat over het werven van nieuwe medewerkers?
‘Ik zou me meer richten op herintreders en zij-instromers. Zij zijn vaak al wat ouder en hebben meer werk- en levenservaring. Ik zie dat veel organisaties toch een beetje achterover leunen en deze groep daardoor mist. Maar juist hier ligt zoveel kwaliteit. Vaak loopt het aanbieden van een bepaalde functie vast door bepaalde toelatingseisen. Daardoor missen we veel goede mensen voor onze branche. Organisaties zouden het moeten omdraaien en bedenken: jij bent goed, hoe gaan we investeren in jou? Misschien zouden we wel een Commissie van Wijzen in het leven moeten roepen die mensen beoordelen op hun kwaliteiten.’

Op welke manier draag jij bij aan het thema Blijf voor de jeugd?
‘Ik denk door het tonen van lef, zorgen dat ik autonoom ben en enthousiast blijf. En daarnaast vind ik het zoals gezegd heel belangrijk om goede voorbeelden uit de jeugdzorg een podium te kunnen bieden.’

Wat heb jij zelf gedaan om behouden te blijven voor de jeugd?
‘Ik heb mijn brede interesse altijd kunnen inzetten. Ik heb altijd gezocht naar waar ik zelf invloed op kan uitoefenen. Als ik bijvoorbeeld een collega om me heen heb die wat zuur is, dan spreek ik die inmiddels ook aan: wat heb je nodig om jouw situatie te veranderen? En daar dan ook echt iets mee te doen.’

Wat is jouw gouden tip om behouden te blijven voor de jeugd?
‘Weet waarom je dit werk doet, want als je dat niet doet loop je vast.’